Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.

 Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Przepadam za prostymi przyjemnościami. Są one ostatnią przystanią ludzi skomplikowanych.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Bez względu na to, co niesie przyszłość, w ostatecznym rozrachunku i tak czeka nas rozczarowanie.

 Po tej stronie nieba może być naprawdę smutno.

 I byłoby to wszystko śmieszne, gdyby nie było takie smutne.

 Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda.

 I chociaż żyję teraz w nowym świecie pełnym
smutku i kłamstw, temu beznadziejnemu chłopcu
po raz kolejny udaje się sprawić, że się uśmiecham.