Kiedy mnie całujesz jest tak, jakby ktoś usuwał mi ziemię ...

 Jaki sens miałoby stwarzanie mnie, gdybym istniała jedynie we własnej osobie?

 (...) jesteś tyle wart, ile potencjał, który masz w sobie.

 Książki, dzięki nim
udało mi się nie zwariować.

 To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.

 Wolę zginąć, domagając się sprawiedliwości, niż umrzeć samotnie
w więzieniu, które sama sobie stworzyłam.

 Nigdy istnieje tylko w
twojej głowie. Wszystko jest możliwe.

 Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.

 Tak to już jest z odległością: albo
sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Kłopoty są dla ludzi.

 Często próbuję pozbierać
porozrzucane fragmenty piękna,
które wtedy widziałem. Przedzieram
się przez mój zbiór ludzkich historii.