Najtrudniejsze w szczęściu jest to, że nie umiemy go dostrzegać, kiedy jest. Dopiero gdy przemija, zaczynamy szukać w pamięci, co z tego szczęścia nam zostało.
14. rocznica katastrofy smoleńskiej: Pamięć i refleksja nad tragicznymi wydarzeniami
W jaki sposób upamiętniono dzisiejszą rocznicę katastrofy?
Czasami spotykamy personę, której nie potrafimy zapomnieć, nawet jeśli na to byśmy chcieli. Są takie osoby, które z zostają w duszy na zawsze. Wpływają na nią jak na rzekę, której nie da się cofnąć z powrotem do źródła.
Przyjacielski mężczyzna to taki, co cię nie szpieguje. Który szczęśliwie nie pamięta twojego wczoraj, a tylko patrzy na jutro. Najlepszy przyjaciel to taki, który nawet nie zauważy, że jesteś piękny.
Nie liczy się czas, który przeżyłeś, ale ten, który zapamiętałeś. To są twoje życia.
Pamiętaj o tym: świat jest teraz, jest dzisiejszy. Jest po raz ostatni, jest po raz pierwszy. Nic do powtórzenia się nie uda, nic nie odzyska swej przeszłości zachwytywanie. Dlatego trzeba piękno ująć, jakby uciekało, niczym obecność.
Co prostsze, to silniej zapada w pamięć; nadmiar ornamentów, zamiast upiększać rzecz, robi jej krzywdę.
Życie to nie jest to, co przeżyliśmy, ale to, co zapamiętaliśmy i jak zapamiętaliśmy, aby opowiedzieć o tym.
Czas, który widzi zdarzać się wszystko, czeka na pamięć, która zapomina o wszystkim. Czas zabiera nasze dzieci, niszczy nasze miłości, nasze zdrowie, nasze życie. Czas nie czeka na nic.
Czas przemija nieubłaganie w naszych sercach, nie zostając nam nic prócz pamięci o jego gwałtownym ucieczce. Wszystko, co mamy, przewija się, niemal jak marzenie, a zanim zdążymy się zorientować, długi dzień naszego życia dobiega końca.
Czasami można zapomnieć, co się zdarzyło, a nawet to, co się mówiło, ale nigdy nie zapomni się tego, jak sprawiło się człowiekowi, że poczuł się dobrze.
Czym jest człowiek, jeśli nie cząstką chwili, która przemija? Tylko czas jest prawdziwy, a my jesteśmy tylko tym, co zostaje po nas w pamięci innych.