Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.
Człowiek to nie zwierzę, bo twa wolność, Sancho, polega na tym, że możesz zrobić co tylko zechcesz; zwierze zaś, nawet jeśli ma wolność, robi jedynie to, co mu każą instynkty.
Dopóki na świecie będzie choć jedno dziecko, które uwierzy w bajki, dopóty bajki będą prawdą.
Pamiętaj, że każda rzecz posiada żywe serce, stale trwające w swym działaniu, które daje życie i czyni aktywnym. Jeśli zechcesz wielce i mocno, ten czynnik aktywności, serce, odpowie na twój sygnał.
Życie to nie bajka. Nie zawsze jesteśmy zdolni do pokonania smoków i uwolnienia księżniczek. Czasami smoki nas pokonują, a księżniczki same się uwolniają.
Najważniejsze rzeczy są niewidoczne dla oczu. Tylko sercem można je dostrzec. To co istotne, jest niewidoczne dla oczu.
Kiedy światło rozprasza mrok, stajemy się silni. Ale kiedy mrok pokonuje światło, związane z tym poczucie grozy, choć przerażające, jest niesłychanie fascynujące.
Źle z tym światem, kiedy wilki uczą owce, a lisica zamkniętym daje drzwi otworzyć klucze.
Kiedy myślisz, że wszystko jest przeciwko tobie, pamiętaj, że samoloty startują pod wiatr, a nie z nim.
Gdybyśmy wszyscy - królowie, czarodzieje, zwykli ludzie - skupiali się tylko na teraźniejszości, ambarasów byśmy uniknęli, a życie było prostsze i radośniejsze.
Nieważne, jak mały jesteś! Ważne, jak wielką rzecz potrafisz zrobić. A bajka... Często to, co jest najmniejsze, staje się najważniejsze.
Nie niszcz, co piękne, co żywy śpiew wyda, nie dubluj głosem ptaków figlarza; będzie ci lepiej z twą pieśnią, przeminiesz, ale twój śpiew jak ptak (osiągnie) przestworza.