Świat jest jak wielka księga, z której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Nie musimy robić wspaniałych rzeczy, aby dać światu więcej światła . Wystarczy, że kochamy - to nasza droga.
Życie jest ciągłym wehikułem czasu, niosącym nas przez chwile pełne ekstazy i stagnacji. Przeżywanie tego jest zarówno przywilejem, jak i obowiązkiem każdego człowieka.
Wszyscy myślimy, że rozumiemy znaczenie słowa „życie”, ale jak tylko próbujemy je zdefiniować, zdajemy sobie sprawę, że to, co rozumiemy, jest bardzo trudne do wyrażenia.
Dla mnie twoje jest to, co jest we mnie, co wyniosłem z ciebie, to, co z ciebie jest jakby trzecim oddechem. To jest to, co jest nieodzownym we mnie.
Nie tyle zła boimy się w ludziach, ile niesprawiedliwości. Próżno czekamy na akt zła, on może nawet nie wystąpić. Ale niesprawiedliwość dotyka nas codziennie.
Dopóki żyjemy, zawsze możemy powiedzieć, co jest najważniejsze dla nas. To jest to, co zawsze jasno widzimy, to jest to, co nam najbardziej na sercu. Trzeba tylko umieć tego posłuchać.
Natura jest jak kapryśne dziecko zabierające nam wszystko, za co się budzi zainteresowanie, ucieka z naszymi pojęciami w swe nieznane przestrzenie, nie chcąc, bym skracać swe niezmierzone obszary.
Nie wystarczy znać rzeczywistość, trzeba jeszcze wiedzieć, co z nią zrobić, jak ją dzielnie i twórczo przekształcać, jak z siebie samego czynić człowieka.
Człowiek, który nie ma własnej filozofii, jest jak ślepy, chodzący bez laski na skraju przepaści. W każdej chwili może wpaść, a nawet nie zrozumie, dlaczego spadł.
Non vitae sed scholae discimus, to znaczy nie dla życia, ale dla szkoły uczymy się. Ta sentencja utrwalona jest w pamięci każdego człowieka od dziecka.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. To stwierdzenie podkreśla, że edukacja ma za zadanie przygotować do życia, a nie tylko zdobywanie wiedzy dla szkoły.