Życie jest piękne, gdy nauczymy się widzieć piękno, ale piękno jest efektem prawdziwości i dobroci, które mają swoje źródło w prawdzie o człowieku.
Wolność to nie zboczenie, ale zdolność do przełamywania w sobie zboczeń. To nie oznacza robić wszystko, co mi się podoba, ale umieć zrobić to, co dobre.
Bóg nie jest jednostką, nie jest indywidualnością, nie jest osobowością. On jest dobro, które przenika wszelką rzecz i wszelką istotę.
Wszyscy żyli długo i szczęśliwie. I ty też, Szarlejku, będziesz żył, jeżeli będziesz pamiętał, że najważniejsze są trzy słowa: prawda, dobro, piękno. Prawda, bez której nie ma zaufania. Dobro, bez którego nie ma miłości. Piękno, bez którego nie ma nadziei.
Mówiła, że na świecie jest niewidzialna siła, która jednoczy dobre serca, nawet jeśli są od siebie daleko. Że nie ma odległości, której nie można by pokonać, kiedy kocha się prawdziwie. I nie ma takiego zła, którego nie można by zwyciężyć dobrocią.
Na tym świecie jest dużo więcej dobrych ludzi niż złych. Niestety, dobry człowiek, by wystąpić do przodu, musi być lepszy od innych, a zły będzie widoczny, choćby nie był gorszy.
Bóg nie jest czymś, co można zrozumieć lub nie zrozumieć. On jest naszym Twórcą, obdarowuje nas wszystkim, co jest bogate i dobre, a wszystko, czego my, Jego dzieci, potrzebujemy na tym świecie.
Najwyższym dobrem jest dobro, które miłości zaszczepia, współczucie rodzi i braterstwo prokreuje, a pijarz, kumoter, współtowarzysz podróży czy igrzysk nie jest ani przyjacielem, ani towarzyszem.
Choć nie zmienimy biegu rzek, choć hołd złożymy jasnym ciałom niebieskim, choć zło zastąpimy dobrem, choć pochłonięci zostaniemy przez niewinność, prawda i miłość okażą się zwycięskie. I autorem, który napisał te zadziwiające słowa, jest Adam Mickiewicz.
Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy; jest mniej lub bardziej zgodny z naszym umysłem, a ostatecznie wszystko sprowadza się do tego, że nasz umysł musi być zgodny z nim.
Nie dla zysku powinniśmy wybierać przyjaciół, lecz dla dobra i dla prawdy. Nie dla korzyści materialnych, lecz dla cnotliwości.
Bóg daje ci to, co jest istotnie ważne dla twojego uczłowieczenia, dla twojego dobra a nie dla twojego porażki czy upadku. Dlatego czasem trzeba zrozumieć, że to, co dostajemy od Boga jest dla nas najważniejsze.