Non vitae sed scholae discimus, to znaczy nie dla życia, ale dla szkoły uczymy się. Ta sentencja utrwalona jest w pamięci każdego człowieka od dziecka.
Przyjaźń zawsze przynosi korzyść, miłość zaś raz korzystna, innym razem szkodliwa. Ale przyjaźń łączy w sobie poniekąd i miłość, i zaufanie, i równość w każdej sferze.
Gdy nie wiesz, do którego portu płyniesz, żaden wiatr nie jest dobry.
Kłamać nigdy nie wolno, ale nie zawsze trzeba całą prawdę mówić.
Ciało niewolnika należy do pana, ale jego duch jest wolny.
Aby poznać siebie, trzeba się wystawiać na próbę. Tylko tak może się przekonać każdy, na co go stać.
Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.
To, co zdobyliśmy z największym trudem, najbardziej kochamy.
Zawsze narzekamy, że życie jest takie krótkie, a zachowujemy się, jakby nie miało końca.
To nie nasze życie jest krótkie,
to my czynimy je krótkimi zajmując się sprawami niepotrzebnymi.
Dlaczego Bóg na najlepszych zsyła chorobę albo smutek, albo inne dolegliwości?
Bo przecież i na wojnie niebezpieczne rozkazy otrzymują najdzielniejsi.
To nie nasze życie jest krótkie,
to my czynimy je krótkimi zajmując się sprawami niepotrzebnymi.