Wojna to nie męstwo, ale desperacja. Nie chwała, ale zniszczenie. Na polu bitwy nie ma zwycięzców, są tylko ludzie, którzy przetrwali na tyle długo, by móc opowiedzieć swoją historię.
Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.
(...) w chorobie nie ma chwały. Nie ma żadnego sensu. Taka śmierć nie jest honorowa.
Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.
Zamierzam być supergwiazdą muzyki, zabić się i odejść w blasku chwały.
Im większa przeszkoda, tym większa chwała z jej pokonania.
Wszystkie nieszczęścia mają swój kres. Podobnie chwała i tragedia tego świata.
Jezus nawet to, co stracone, potrafi obrócić ku Swej chwale.
Chwała idzie za tym, kto przed nią ucieka, a ucieka przed tym, kto ją goni.
Nie przyjemność, nie chwała,
nie władza – wolność, wyłącznie wolność.
Honor to nagroda głupców(...) Chwała nie przyda się martwym.
Moment największej chwały człowieka zawiera jednocześnie zalążek jego ostatecznego upadku.