"Nagle tak cicho zrobiło się w moim świecie bez ciebie" - jak sobie poradzić?
W tych kilku słowach, "Nagle tak cicho zrobiło się w moim świecie bez ciebie...", kryje się uniwersalna prawda o naturze ludzkiego doświadczenia, gdzie cisza niespodziewanie staje się główną bohaterką życiowej opowieści.
Przyroda, która zawsze jest szczera, spełnia swoje zadanie, kojąc duszę, gwarantując spokój umysłu i odprężenie. W ciszy i spokoju natury, odnajdujemy swoją prawdę.
Każdy, kto spędził choćby chwilę w naturze, zdaje sobie sprawę, jak niewiele potrzebne jest do szczęścia. Czyste powietrze, zielone drzewa, spokój i cisza. To jest prawdziwe bogactwo, które niestety częściej zauważamy dopiero wtedy, gdy zaczyna nam ubywać.
Usiądź w swoim wnętrzu bez celu. Bądź obecny. Bądź otwarty na to, co jest między zaczynaniami, między zakończeniami. Między oddechem i oddechem docenisz całe swoje życie. W ciszy między słowami usłyszysz, co mówi życie.
Natura nie była dla nas, przemysłowych istot, źródłem zdrowia; była jedynie miejscem, gdzie odnajdowaliśmy raczej samotność, ciszę i wolność
Miłość to nie to, co oczekujemy dostać, lecz to, co planujemy dać. To nie obraz, który widzimy, lecz uczucie, które odczuwamy. To nie słowa, które słyszymy, lecz cisza, którą rozumiemy.
Czym jest szczęście? Czasem wydaje mi się, że to taki rodzaj spokoju. Ale niepełna cisza, tylko taka... z nutą. Tak jakby jakiś niewielki szum, którego prawie nie słychać, ale jest. Czasem to coś, co sprawia, że się uśmiechasz, nawet gdy nikogo nie ma w pobliżu, coś, co sprawia, że czujesz się lekki i beztroski.
Cisza to najgłośniejszy krzyk kobiety. Powinieneś wiedzieć jak bardzo ją zraniłeś, skoro zaczęła cię ignorować.
Im dłużej trwa cisza, tym trudniej ją przerwać.
Cisza może zadać ból, którego nie jest w stanie spowodować nawet największy hałas.
Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.
Cisza jest święta. Zbliża ludzi, gdyż tylko ci, którzy się dobrze ze sobą czują, mogą siedzieć w milczeniu.