Jeżeli nie stoisz za czymś, upadniesz na rzecz czegokolwiek. Osiągnięcie prawdziwej wiedzy prowadzi do samodzielności, a nie do zależności.
Cnoty uczy lektura, cnoty szlachce lektura, cnoty krzepi lektura. Wszystko, co w człowieku zdatne do czegokolwiek, budzi, rozwija, doskonali lektura.
Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Nie są cnotliwe wszystkie środki walki. Nie jest wszystko dozwolone w wojnie. W jej bashni wielość znaczeń, na niewzruszonych poziomach, nie zawiera ani się nie otwiera na modlitwy, które wyznaczają bezpłodność świata.
Zły to gospodarz, kto nie szanuje gościa, a zły gość, kto liczy dzień pobytu; zarówno ten, jak i drugi, niech unika twarzy człowieka cnotliwego.
Wszelka wiedza nawet najbardziej świecka, jest cnotą; a wszelka ignorancja, nawet najbardziej duchowna, jest grzechem.
Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.
Cnota, to wierność pełniona życia prawdzie, czyniona nie dla nieba nagrody, ale dla samej prawdy cnoty nagrodą jest.
Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych,
a rozpustne wobec męża.
Dziwka jest dumna z tego, że jej wdzięki są postrachem zrzędnej cnoty i małżeńskiego łoża.
Chcę cnoty, co nie zmienia kobiety w diablicę.
Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy,
to jest śmiercią; grzech jest życiem.