Nie ma nic bardziej namiętnego od pierwszej miłości.
Najpierw się kochacie, żyć bez siebie nie potraficie, obiecujecie wpsaniałe życie ...
gdy nagle coś pęka, zaczynacie milczeć aż w końcu udajecie, ze sie nie znacie.
I musiałem przeżyć to, co przeżyłem, bo na końcu tej męczarni czekałaś na mnie ty.
Wiesz co jest najgorsze? Najgorsze jest to, że człowiek który nie czuł się nigdy prawdziwie kochany nie potrafi uwierzyć w to, że ktoś go kocha. I nieważne ile ktoś mu okazuje uczuć on ciągle wątpi, ucieka od uczuć, bo wie że ucieczka to jedyne wyjście bez ran.
"Zakochałam się w magii słów, w tym, w jaki sposób mnie dotykał
i co mówił, kiedy mnie dotykał. Pociągnął mnie za sobą jak wiatr pociąga nasionka dmuchawca.
Ja – bez woli… on jak żywioł."
Mógłbym trzymać Cię w ramionach całą wieczność ale to wciąż byłoby za krótko.