Jak łatwo nam poczuć się tą jedyną i jakież zdziwienie, kiedy się nią być przestaje.
Już nie wiem, czy rzeczywiście się dziwię czy wywołuję w sobie to zdziwienie,
zdziwiony tym, że się nie dziwię.
Co więc miałem robić?!
Wypiłem szklankę wina i dziwiłem się.
Ludzie są tacy zaskoczeni,
kiedy nagle zaczynasz z nimi
postępować tak, jak oni z tobą.
Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.
Umrę ci kiedyś.
Oczy mi zamkniesz.
I wtedy — swoje
Smutne zdziwione,
Bardzo otworzysz.
Zawsze mnie to dziwiło: dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko, nagle przestają się znać.
Bywa często zwiedzionym,
Kto lubi być chwalonym.
Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia.
Zaskoczenie i zdziwienie
są początkiem zrozumienia.