Życie to podróż, która jest zbyt krótka, aby ją marnować na realizacje cudzych celów. Lepiej iść swoją drogą i zgubić się, niż iść cudzymi śladami i nie zgubić niczego.
Nadzieja jest jak droga w kraju. Kiedyś nie było żadnej drogi, ale kiedy ludzie zaczęli chodzić wciąż w ten sam sposób, ścieżka powstała.
Każdego dnia musimy zastanowić się, które mosty przekraczać, a które spalić. Życie to wybór. Właśnie dlatego w bajkach są różne drogi, ścieżki i wybory. To my decydujemy, którą ścieżkę wybierzemy.
..i to poczucie prostej drogi, którego nie traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.
Człowiek powinien podążać swoją ścieżką.
Powiedziano mi, że ta droga zaprowadzi mnie do oceanu śmierci, zawróciłem zatem w pół drogi. I odtąd ciągle widzę przed sobą tylko ślepe, kręte ścieżki prowadzące donikąd.
Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.
I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.
Czasem los prowadzi nas bardzo dziwnymi ścieżkami.
[...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.
A kto psuje jakąś rzecz, żeby lepiej poznać jej istotę, ten zbacza ze ścieżek mądrości.
Każde życie ma ścieżkę dźwiękową.