Życie jest za krótkie, żeby je planować.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Człowiek rodzi się, kocha i umiera nie na próbę.

 Moralność jest bardzo droga w ustroju, w którym najtańszym towarem jest człowiek.

 Teraz wierzę,że jesteśmy czymś więcej niż tylko sumą składników.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 Umierać musi, co ma żyć.

 Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.

 Czeka cię długie, dobre życie pełne wspaniałych oraz koszmarnych chwil, których teraz nie potrafisz sobie nawet wyobrazić.

 Ktoś, kto tego co posiada nie uważa za największe bogactwo, będzie nieszczęśliwy nawet, gdyby posiadł cały świat.

 Nawet radość z obecności ukochanego mężczyzny przeżywa się w samotności.