Miarą prawdziwego bohatera nie jest siła mięśni, ale siła serca.

 Szukam miejsca odludnego, daleko stąd, gdzie przed niczym nie będę musiał się ukrywać ani niczym martwić.

 Ładnie nam, moja droga, nie jest; ale dlaczego by nas miało być źle? Podejrzane. No cóż, porzucimy tę ziemię jak zgniłe jabłko. Jaką nam zaszkodzi? Cóż, będziemy szli, gdzie nam dobrze będzie.

 Gdyby człowiek był zawsze cnotliwy, życie było jak bajka. Słuchały jeżyki, bawki i kusaki. No i oczywiście, szary lud. Bajka to jedyna prawda, reszta to kłamstwo.

 Życie jest jak bajka. Nie liczy się jej długość, ale wartość. Najważniejsze to zrozumieć, że każdy człowiek tworzy swoją własną historię, której jest jedynym prawdziwym bohaterem.

 Wiesz, kiedy masz prawdziwe szczęście? Kiedy kochasz i jesteś kochany. Nic nie ma wtedy większego znaczenia. Twój świat zaczyna tańczyć, a ty tańczysz razem z nim.

 Po co mam głowę na karku, jeżeli nie mogę sobie wyobrażać rzeczy, których nie ma. Wyobraźnia jest narzędziem, które pozwala rozpalić iskrę nadziei, gdy wszystko inne splącze się w mrok.

 Bajka to najstarsza forma powieści, najprostsza forma mądrości, najczystsza forma pedagogiki. Bajka jest żyła złota, którą można uratować świat.

 Nie wiesz, jak bardzo odważna jest twoja serce, dopóki nie stawisz czoła prawdziwemu strachowi.

 Słonko świeci dla wszystkich, ale nie każdemu świeci ciepło. Kwestia tego, jak potrafimy skorzystać z tego, co nam daje. Tylko ci, którzy potrafią radować się drobnostkami, potrafią zauważać, jak wspaniałym jest darem życie.

 Bo prawdziwa bajka nie uczy i nie moralizuje. To jest magiczne pole, na którym wszystko może się stać. To jest miejsce, w którym koń zaczyna nagle mówić ludzkim głosem, a zające i wilki chodzą w zegarkach i cylindrach.