Pierwszy horror

 -Olaf, ulepiła Cię Elsa?
-Tak, a co?
-Wiesz gdzie ona jest?
-Tak, a co?
-Możesz nas do niej zaprowadzić?
-Tak, a co?

 Nie ważne jak smutne mogą wyglądać rzeczy, zawsze wierzę, że coś dobre w końcu się przydarzy. Może to nie jest logika, to jest nadzieja.

 Kiedy dorosłe nie potrafią znaleźć odpowiedzi, powinni wrócić do bajek. Pamiętają one to, czego dorośli zapomnieli.

 Kiedy światło rozprasza mrok, stajemy się silni. Ale kiedy mrok pokonuje światło, związane z tym poczucie grozy, choć przerażające, jest niesłychanie fascynujące.

 Nie możesz podróżować po ścieżce, dopóki jej nie utworzysz. Nie ma niczego smutniejszego niż budzenie się i zrozumienie, że był to sen.

 Pamiętaj zawsze to, co powiedział Ci Kotek: 'Nie bój się marzyć. To dzięki marzeniom, możemy lecieć w miejsca, które wydają się nieosiągalne.

 Nigdy nie bądź tak bardzo zajęty dorosłym życiem, że zapomnisz o czarze dzieciństwa. Zawsze znajdź czas na śmiech, zabawę i marzenia. W końcu to one tworzą prawdziwe szczęście. Pamiętaj, że jesteś jedynym człowiekiem, który ma moc przemienić swoje życie w bajkę.

 Jam jest tym, kim sam postanowiłem być. Wszystko jest możliwe, jeżeli tylko naprawdę tego chcesz. Jeśli masz odwagę podążyć za swoimi marzeniami, los podejmie interwencję.

 Ładnie nam, moja droga, nie jest; ale dlaczego by nas miało być źle? Podejrzane. No cóż, porzucimy tę ziemię jak zgniłe jabłko. Jaką nam zaszkodzi? Cóż, będziemy szli, gdzie nam dobrze będzie.

 Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.