W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.
To nie jest kraj dla starych. Ludzie tutaj, na zielonej wyspie, wciąż wierzą w czary, w elfy, w tajemnicze stworzenia lasu. To miejsce, gdzie zdarzają się rzeczy niezwykłe, magiczne. Gdzie los potrafi napisać najpiękniejszą historię. Gdzie nie ma miejsca na to, co zwyczajne i powszednie. Tu wszystko jest wyjątkowe, jak ten zaklęty las, który widzisz. Pamiętaj, że zawsze jesteś częścią tej magii.
Życie nie jest bajką, ale może być pełne magii, jeśli tylko uwierzysz, że każda przeszkoda jest początkiem nowej przygody, a każdy problem - tajemnicą do rozwiązania.
Nigdy nie jesteś za stary, by być młodym.
Zawsze pamiętaj, że jesteś silniejszy niż myślisz, mądrzejszy niż wyglądasz i kochany więcej niż możesz sobie wyobrazić.
Pamiętaj, że wszyscy na tym świecie, przez chwilę, byliśmy w stanie dotknąć gwiazd. To był nasz początek. To jest coś, co wszyscy mamy wspólnego.
I tak z nami było, jak z tym zbożem. To zielone, to takie szczęścia od ziarenka, a to złote... to cicha radość, gdy już dojrzało. Co nas czeka po złotych barwach?
Pomysł, że radość czy szczęście mają wyglądać jak coś po sobie rozpoznawalnego, jest błędny. Najczęściej szczęście to malutka, utajona wewnętrz brzucha, srebrzysta rybka-dziwna, którą trudno zauważyć, ale która przyjemnie swędzi.
Każdy twoja porażka jest szansą, abyś mógł spróbować jeszcze raz i pokazać sobie, że lepiej radzisz sobie, niż myślisz. Wystarczy, że uwierzysz w siebie
Głęboko schowany jest klucz do prawdy, ale dzieci zwłaszcza zrozumieją tę bajkę, bo tylko one szukają go z radością, nie zapominając o nim, kiedy dorośną. Tylko dzieci szukają klucza nigdzie indziej, tylko w sobie.
