Bajka to kraina, gdzie nawet śmietana jest miła. Gdzie marzenia ważą nie więcej niż piórko, a dobrze wiedzą o tym chociażby wróble. Gdzie ludzie idą spać z uśmiechem, a poranne słońce przynosi odrobinę nadziei.
Bajki to więcej niż tylko opowieści. To drzwi do niewidocznej krainy, gdzie magia jest na wyciągnięcie ręki, a marzenia stają się rzeczywistością.
Marzenia są jak gwiazdy. Nie możesz ich dotknąć, ale jeśli podążysz za nimi, zaprowadzą cię do przeznaczenia.
Wśród tych pól co porasta młody bór, daleko poza stumilowym lasem, tam znajduje się kraina, w której nikt nie jest sam. Tam każdemu marzenia zawsze się spełniają. Tam można wszystko, a dzięki przyjaźni można jeszcze więcej.
W świecie pełnym magii, władzy i nieznanego niezwykłym przyjdzie nam zmierzyć się z nieznanym. Mieczem prawdy musimy przeciąć fałsz, a sercem dobroci pokonać zło. Zawsze pamiętaj, że prawdziwa siła tkwi w twoim wnętrzu.
Przyjaciel to wróg,
który się jeszcze nie ujawnił.
Bajki nie są prawdziwe - nie dlatego, że nas uczą, że smoki nie istnieją, ale dlatego, że uczą nas, że smoki można pokonać.
Bajki nauczyły mnie, że nawet w najciemniejszym mroku zawsze jest iskierka nadziei. Że miłość jest silniejsza od wszelkiego zła i może pokonać każdą przeszkodę. I choć bajka zawsze się kończy, jej przesłanie pozostaje w nas na zawsze.
Prawdziwa miłość nie jest oparta na obrazie, którego widzimy, ale na człowieku, jakim ktoś jest. Nie jest to coś, co można zobaczyć na pierwszy rzut oka.
Nigdy, ożenku, nie lękaj się cierpieć. Cierpienie jest to tylko chmurka; słońce, które za nią stoi, jest szczęście.
