Prawdziwa miłość nie jest doskonała, to tylko zwykła miłość, która nie pozwala nam widzieć wad drugiej osoby. To jest prawdziwa magia miłości.
Właśnie tutaj, porzucona na środku pustej drogi, leżała prawda. Nikt jej nie chciał, wszyscy ją unikali, jak czegoś nieznośnie uciążliwego. Do czasu. Prawda z czasem wraca i domaga się swojego miejsca.
Głęboko schowany jest klucz do prawdy, ale dzieci zwłaszcza zrozumieją tę bajkę, bo tylko one szukają go z radością, nie zapominając o nim, kiedy dorośną. Tylko dzieci szukają klucza nigdzie indziej, tylko w sobie.
Nie ma znaczenia, jak wielką siłę posiadasz, jeśli nie potrafisz jej używać mądrze. Jednak to, jak śmialiśmy się razem, jak płakaliśmy razem, jest niezapomniane serdecznie do końca mojego życia.
Zawsze pamiętaj, że jesteś silniejszy niż myślisz, mądrzejszy niż wyglądasz i kochany więcej niż możesz sobie wyobrazić.
-Olaf, ulepiła Cię Elsa?
-Tak, a co?
-Wiesz gdzie ona jest?
-Tak, a co?
-Możesz nas do niej zaprowadzić?
-Tak, a co?
Prawdziwa miłość nie zna granic, potrafi przetrwać wszystko. Pomaga pokonać wszelkie przeciwności, choć droga do niej bywa kręta i niezwykle trudna.
Nie niszcz, co piękne, co żywy śpiew wyda, nie dubluj głosem ptaków figlarza; będzie ci lepiej z twą pieśnią, przeminiesz, ale twój śpiew jak ptak (osiągnie) przestworza.
- A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.
Często to, co niewielkie i niepozorne, ma większą moc niż to, co wielkie i lśniące. Wystarczy tylko umieć dostrzec i docenić tę różnicę.
