Nie, nie, to nie moje serce, które znam Złote usta i białe różyczki, to nie ta, którą kocham Tylko zaś do grobu mnie wiodło, mójem dzieckiem trzeba było wrócić z powodu biedy swojej niewinności, teraz ona jest w moim sercu, i jest w nim miłość wieczna.
Bajka to klucz do nieodkrytych pokoi naszej duszy. Może nas poprowadzić przez mroki niewiadomego, zapewniając nam schronienie, pouczenia, a nawet pocieszenie.
Każdy z nas słyszę w swoim sercu głos, który radzi co zrobić. Powinniśmy przestać nasłuchiwać głosów z zewnątrz. Człowieka można oszukać, ale serce nie daje się zwieść.
Wszystko jest niemożliwe, dopóki ktoś nie zrobi tego. Panie, to zasada, która obowiązuje wszędzie, poza baśnią.
Każdy ma w swoim sercu pewne najgłębiej skrywane pragnienia. Czasami wydają się one tak nierealne, jak przygody Alicji. Ale pamiętaj, że aby dotrzeć do Krainy Czarów, trzeba najpierw pozwolić sobie na śnić.
Bajki są jak zaczarowane lustra. W pilnym poszukiwaniu prawdy, zobaczysz w nich jedynie swoje odbicie. Tylko beztroskie serce, nie szukające odpowiedzi, odkryje ich magię.
- A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.
Nie możesz podróżować po ścieżce, dopóki jej nie utworzysz. Nie ma niczego smutniejszego niż budzenie się i zrozumienie, że był to sen.
Zawsze pamiętaj, że to, co złożone, jest tylko sumą drobnych spraw. Nikt nigdy nie patrzy w duże oczy, one są zbyt ogromne. Każdy patrzy w małe marzenia.
W baśniach możemy odnaleźć wszystko to, czego pragnie nasza dusza. Są pełne mądrości i nauki, skrytej w przypowieściach i metaforach. To one kształtują nasz świat zrozumienia.
