Przygody uczą nas różnych życiowych lekcji. Pokazują nam, że każdy problem można pokonać. Informują nas, że nic nie warto jeżeli nie mamy przyjaciół. Pozwalają nam zrozumieć, że zło nigdy nie zwycięży dobro.
W życiu jest jak w bajce. Bywają momenty, kiedy widzisz króla na złotym tronie, ale zdarza się, że trafiasz na króla, który zamiast korony ma lbskórę na głowie. Bajki uczą, że król to król, niezależnie od tego, co ma na głowie.
Choćby list wiatr unósł w siną dal, choćby zimno przenikało w kości, nic nie przytłoczy tak, jak poznanie prawdy. I choć ta prawda może nas boleć, z time zawsze smutek przechodzi, zostawiając nam jedynie mądrość i siłę. Nie boj się prawdy, bo to prawda przynosi wolność.
- A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.
Co kto zrobi, owo mu się i obroci. C notabene, płacze kto za wcześnie, płacze dwa razy.
Wierzcie we swoje marzenia, a one prędzej czy później muszą się spełnić. Jeżeli nie tu i teraz, to kiedy indziej, gdzie indziej.
- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
- Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.
Bajka to nie tylko historia o królewiczach, czarodziejach i krasnoludkach. To przede wszystkim promień prawdy skrywający się w największym z ogromu malowniczych scenariuszy świata.
I mówił sobie w duchu, że choćby ludzie mieli miliony dróg, gdzie czeka na nich przygoda, to każdego czeka swoja własna bajka. I że trzeba ją przeżyć aż do końca, na dobre i na złe.
Źle z tym światem, kiedy wilki uczą owce, a lisica zamkniętym daje drzwi otworzyć klucze.
