Mądrość z baśni

 Nie od dzisiaj wiadomo, że w bajkach tkwi mądrość, której nie sposób przekazać na żadne inne sposoby. Są niczym lustro, w którym odzwierciedla się prawda o nas samych, o świecie i o ludzkiej naturze.

 Gdzieś daleko, na granicy świata, za siedmioma lasami, siedmioma rzekami, siedmioma górami i siedmioma morzami leży bajeczne królestwo, w którym wszystko jest możliwe, marzenia stają się rzeczywistością, a szczęście jest na wyciągnięcie ręki.

 Kiedy światło rozprasza mrok, stajemy się silni. Ale kiedy mrok pokonuje światło, związane z tym poczucie grozy, choć przerażające, jest niesłychanie fascynujące.

 Głęboko schowany jest klucz do prawdy, ale dzieci zwłaszcza zrozumieją tę bajkę, bo tylko one szukają go z radością, nie zapominając o nim, kiedy dorośną. Tylko dzieci szukają klucza nigdzie indziej, tylko w sobie.

 Lepiej jest być przyzwoitym żabą niż nieznośną księżniczką, nawet jeśli tak właściwie jesteś trochę z obu.

 Słyszałaś, że jest coś takiego jak zło, które dobrem przemaga? Ale ja wierzę, że jest coś takiego jak dobro, które zła zwycięża.

 Bajki mają magiczną moc. Otwierają przed nami drzwi do świata, w którym możliwe jest wszystko, co tylko potrafi wymyślić nasza wyobraźnia. One uczą, inspirują, dają nadzieję. Pokazują, że nawet najtrudniejsze problemy można pokonać. Bajki prowadzą nas krok po kroku przez labirynt życia, pouczając w subtelny sposób.

 Nie jest ważne, jak wielkie są twoje dziury na skarpetkach. Ważne jest, by skrzynia pełna było złota, życzeń trzy i tym podobne. Bo kiedy skarpetki są duże i serce jest duże, to nic nie jest ważne – importanty ani fajranty.

 Gdziekolwiek jesteśmy, to zawsze jest początek. Możemy wyjść z najgłębszego, najciemniejszego lasu, wystarczy tylko się nie poddawać, ale dążyć do celu.

 Nawet jeśli twoje marzenie wydaje się niedoścignione, musisz wierzyć w jego spełnienie. Właśnie to nazywamy magią.