Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. W końcu i tak jej światło przemyci się przez chmury, mgłę i kłamstwa.
Gdyby człowiek był zawsze cnotliwy, życie było jak bajka. Słuchały jeżyki, bawki i kusaki. No i oczywiście, szary lud. Bajka to jedyna prawda, reszta to kłamstwo.
Królewiczu, nie po to dano ci koronę, aby królować. Dano ci ją, aby dla swoich ludzi ciężko pracować. Moc nie jest w koronie, ale w sercu, które bije dla innych.
Pamiętaj, nigdy nie staniesz się
naprawdę wolny, jeśli będziesz
kogoś tak bezgranicznie podziwiał.
Niestety, nikt nie pocałuje cię w czoło i powie, że jest wróżką, która spełnia życzenia. Twoje przekonania decydują, czy coś jest prawdziwe czy nie. Ty decydujesz, ile rzeczywistości jesteś w stanie znieść. Ile prawdy możesz znieść, zależy tylko od twojej wytrzymałości.
Tak łatwo można zniszczyć, to co układało się przez lata. Ludzie odchodzą w mgnieniu oka, i chociaż wywołują mnóstwo bólu gdy odchodzą, wspomnienia zostaną zawsze, nawet jeśli bardzo będziemy chcieli o nich zapomnieć.
Ach, co to był za stary król! Nie boi się niczego na świecie i jest zawsze tak smutny, jakby właśnie pogrzebał swoją żonę. Zna tylko jedną historię o księciu, który przyszedł, żeby go uratować, ale już tego nie pamięta. Nie zna innej bajki. I jeszcze nie wie, że najważniejsze historie o miłości są jak dobre bajki: są głębokie, są prawdziwe i zawsze kończą się dobrze.
-Nawet nie wiem co to miłość.
-Ej to łatwe. Ja wiem.
Miłość to... jak bardziej się
martwisz o kogoś niż o siebie.
Jakże by nie był tępy, ale widząc co innego, przecież będzie myśleć co innego. Choćbyś ciągle powtarzała: jesteś szczęśliwy, jeżeli człowiek nieszcześliwy jest, to powie: skądże! Ja jestem nieszczęśliwy.
Nie jest ważne, jak się zaczyna, ale jak się kończy. Nie patrz na to, co było, ciesz się tym, co jest i z nadzieją patrz w przyszłość.
