Życie jest jak bajka, nie ważne jak długa, ale jak dobrze opowiedziana.
Rozumiecie, prawdziwa miłość to coś więcej niż piękny wygląd. To jest ciężka praca i cierpliwość, ale przede wszystkim to uczenie się zaufania i dzielenia swojego życia z kimś innym.
Najwięksi wojownicy na tej ziemi to ci, którzy nigdy nie rezygnują z miłości. Można pokonać armię, ale nie można pokonać serce pełnego miłości. Boże! Jak bardzo jestem Bogu wdzięczny, że jest dla nas miłość.
-Nawet nie wiem co to miłość.
-Ej to łatwe. Ja wiem.
Miłość to... jak bardziej się
martwisz o kogoś niż o siebie.
Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.
Właśnie tutaj, porzucona na środku pustej drogi, leżała prawda. Nikt jej nie chciał, wszyscy ją unikali, jak czegoś nieznośnie uciążliwego. Do czasu. Prawda z czasem wraca i domaga się swojego miejsca.
Bajka to jest klucz do niewidzialnych drzwi ukrytych w najgłębszych i najbardziej tajemniczych komnatach duszy. Otwarciem tych drzwi jest wyobraźnia.
Wszystko, co widzimy czy też wydaje się nam rzeczywiste, jest tylko iluzją. Nawet sam wszechświat jest tylko snem stworzonym przez skąpo umysł.
Wszystko poza miłością i przyjaźnią nie liczy się na pewno, wszystko inne to tylko nic nieznaczące szczegóły.
Kochanie to nie tylko patrzeć na siebie nawzajem, ale patrzeć w tym samym kierunku. Prawdziwa miłość nie polega na zapatrzeniu się w siebie, ale na patrzeniu razem w tę samą stronę.
