Wierzę, że można latać jak ptak, jeżeli tylko się tego bardzo chce. Skrzydła to symbol wolności, to one dają nam moc do latania.
W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.
Królewiczu, nie po to dano ci koronę, aby królować. Dano ci ją, aby dla swoich ludzi ciężko pracować. Moc nie jest w koronie, ale w sercu, które bije dla innych.
Mówiłam ci, że nie wszystko da się zrozumieć, nie wszystko ma swój sens, nie wszystko jest sprawiedliwe. Ale, choć nie jesteś w stanie zrozumieć, musisz zaakceptować świat, jaki jest.
Bajki mają magiczną moc. Otwierają przed nami drzwi do świata, w którym możliwe jest wszystko, co tylko potrafi wymyślić nasza wyobraźnia. One uczą, inspirują, dają nadzieję. Pokazują, że nawet najtrudniejsze problemy można pokonać. Bajki prowadzą nas krok po kroku przez labirynt życia, pouczając w subtelny sposób.
Gdzieś daleko, na granicy świata, za siedmioma lasami, siedmioma rzekami, siedmioma górami i siedmioma morzami leży bajeczne królestwo, w którym wszystko jest możliwe, marzenia stają się rzeczywistością, a szczęście jest na wyciągnięcie ręki.
Życie jest krótkie, lecz miednica długa. W każdym z nas śpi bawół albo kluska. Ah, gdyby tak nas wszystkich los przygarbił, byśmy bawołem, a nie kluską, dziś zmarli.
Głupiec szuka szczęścia w oddali, mądry rośnie mu pod nogami.
Zawsze znajduje się droga, ale nie zawsze się na nią wchodzi. Wszystko zależy od tego, czy ktoś ją pokazał, czy ktoś ją oznaczył, czy ktoś zaprosił na nią, albo czy ktoś na nią zepchnął.
Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.
