Na prawdziwych mistrzów poznajemy po tym, że nie uciekają od najcięższych zadań. Próbują. Toczą bój. Przegrywają. Ale nie poddają się. To jest magia bajki.
Pamiętaj tylko, że tutaj, na tej ziemi, liczy się nie to, czego się chce, ale to, co się ma już na własność. Chcieć to łowić ryby, które uciekają, mając to, co się chce.
Czasami zastanawiam się, czy świat jest rzeczywiście szalony, czy to ja jestem szalona. Może to tylko bajka.
Najwięksi wojownicy na tej ziemi to ci, którzy nigdy nie rezygnują z miłości. Można pokonać armię, ale nie można pokonać serce pełnego miłości. Boże! Jak bardzo jestem Bogu wdzięczny, że jest dla nas miłość.
Raz w życiu spotkałeś kogoś, o kogo
warto zawalczyć, a Ty chcesz się poddać?
Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
Bajki nauczyły mnie, że nawet w najciemniejszym mroku zawsze jest iskierka nadziei. Że miłość jest silniejsza od wszelkiego zła i może pokonać każdą przeszkodę. I choć bajka zawsze się kończy, jej przesłanie pozostaje w nas na zawsze.
Co kto zrobi, owo mu się i obroci. C notabene, płacze kto za wcześnie, płacze dwa razy.
Nigdy nie bój się ciemności. Pamiętaj, że największe gwiazdy świecą najjaśniej w najgłębszej ciemności. Gdyby nie była tak strasznie ciemno, nie wiedziałbyś, że są takie piękne. Gwiazdy są zawsze tam, tylko trzeba umieć je zobaczyć.
Jakże by nie był tępy, ale widząc co innego, przecież będzie myśleć co innego. Choćbyś ciągle powtarzała: jesteś szczęśliwy, jeżeli człowiek nieszcześliwy jest, to powie: skądże! Ja jestem nieszczęśliwy.
