Ale, rzekł sobie Tygrysek, nie ma sensu być smutnym i zamykać się w sobie. Wiem, że każdy ma obowiązki. Wiem, że muszę coś włożyć do swojego pustego brzuszka. Wiem, zresztą, że nie można ominąć rowu, a wydostać się z niego już trudniej. Cóż, muszę to zrobić.
I tak z nami było, jak z tym zbożem. To zielone, to takie szczęścia od ziarenka, a to złote... to cicha radość, gdy już dojrzało. Co nas czeka po złotych barwach?
Nieważne jak wyglądasz, parę przegranych bitew... nie ma to znaczenia. Przyjaciele, zaufanie, odwaga... To jest magia, prawdziwa magia!
Gdy dorosniesz, odkryjesz, że pewne rzeczy, które zawsze uważałeś za bajki, są w rzeczywistości prawdziwe.
Pamiętaj, że to twoje sny. Aby zrealizować swoje marzenia, musisz się obudzić. Nie było nic przerażającego. Było tylko ciemno i pusto, tak jak w beczce
Gdzieś daleko, na granicy świata, za siedmioma lasami, siedmioma rzekami, siedmioma górami i siedmioma morzami leży bajeczne królestwo, w którym wszystko jest możliwe, marzenia stają się rzeczywistością, a szczęście jest na wyciągnięcie ręki.
M: Czasem lepiej być samotnym.
H: Dlaczego?
M: Ponieważ nikt Cię wtedy nie skrzywdzi...
Bajka to kraina, gdzie nawet śmietana jest miła. Gdzie marzenia ważą nie więcej niż piórko, a dobrze wiedzą o tym chociażby wróble. Gdzie ludzie idą spać z uśmiechem, a poranne słońce przynosi odrobinę nadziei.
Gdyby ludzie byli tak do siebie dobrzy jak te zwierzęta w leśnej społeczności, nie byłoby wojen, nienawiści i zła. Każdy żyłby dla siebie, ale i dla innych.
Przeżyjemy, póki w nas żyje dziecię. Gdy dziecię w nas umrze, umrzemy my. A dziecię w nas żyje, póki w nas żyje bajka.
