Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.
Człowiek jest duży nie przez to, co ma, nie przez to, kto jest, ale przez to, czego pragnie. Oczy mierzą odległość, serce – pragnienie, a myśl – cel.
Bajki mają magiczną moc. Otwierają przed nami drzwi do świata, w którym możliwe jest wszystko, co tylko potrafi wymyślić nasza wyobraźnia. One uczą, inspirują, dają nadzieję. Pokazują, że nawet najtrudniejsze problemy można pokonać. Bajki prowadzą nas krok po kroku przez labirynt życia, pouczając w subtelny sposób.
Ładnie nam, moja droga, nie jest; ale dlaczego by nas miało być źle? Podejrzane. No cóż, porzucimy tę ziemię jak zgniłe jabłko. Jaką nam zaszkodzi? Cóż, będziemy szli, gdzie nam dobrze będzie.
Dzisiejsze wyjątkowe chwile są
tylko jutrzejszymi wspomnieniami.
Jeśli potrafisz siedząc w kucki na podłodze tworzyć wszechświat, na którym czołgają się robale, świetlikami są rozbłyśnięte gwiazdy, a ciepło pieca to oddychanie smoka – jesteś bogiem tej przestrzeni.
Pomysł, że radość czy szczęście mają wyglądać jak coś po sobie rozpoznawalnego, jest błędny. Najczęściej szczęście to malutka, utajona wewnętrz brzucha, srebrzysta rybka-dziwna, którą trudno zauważyć, ale która przyjemnie swędzi.
Zawsze pamiętaj, że to, co złożone, jest tylko sumą drobnych spraw. Nikt nigdy nie patrzy w duże oczy, one są zbyt ogromne. Każdy patrzy w małe marzenia.
Pamiętaj, drogie dziecko, słowa mają ogromną moc. Mogą pocieszyć, zranione serce uleczyć, sprawić, że poczujesz się szczęśliwy. Ale mogą również ranić, zniszczyć i zabrać nadzieję. Dlatego zawsze myśl zanim coś powiesz.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. W końcu i tak jej światło przemyci się przez chmury, mgłę i kłamstwa.
