Panie, daj co rozkazujesz i ...

 Historia życia każdego człowieka jest bajką, napisaną ręką Bożą.

 Bóg nie jest dużo bardziej niż my, ale jest więcej, nie jest wyżej, ale głębiej. Jest naszym domem, z którego zostaliśmy wygnani i do którego tęsknimy.

 Ateista, podobnie jak chrześcijanin, utrzymuje, że wiemy, czy Bóg jest, czy go nie ma: chrześcijanin twierdzi, że wiemy, iż
Bóg jest, ateista – że wiemy, iż go nie ma. Tymczasem agnostyk zawiesza sąd, utrzymując, że nie ma dostatecznych podstaw, by przyjąć lub zaprzeczyć istnieniu Boga.

 Być świętym bez Boga - oto jedynie prawdziwy problem, jaki znam.

 Bóg nie jest nigdzie dalej niż na wyciągnięcie ręki, ale to nasze ręce są zbyt krótkie, nie że On jest za wysoko.

 Jesteśmy podobni do pielgrzymów, których nie męczy wędrówka przez pustynię, ponieważ ich serca zamieszkały już w Świętym Mieście.

 Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego.

 Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.

 Człowiek opowiadając Bogu, sprawdza swą zdolność mówienia prawdy, którą Bóg zna lepiej od niego.

 W braku równości też się Bóg objawia.