Gdy pewnego dnia człowiek dotrze aż do gwiazdy, którą dziś uważamy za najbardziej odległą, a potem odkryje dalsze miliardy światów, będzie miał zapewne mniej mizerne i mniej politowania godne wyobrażenie o Bogu.

 Czasami bogowie odpuszczają, myślą sobie:
"Na razie wystarczy, niech gnojek zobaczy,
jak mogłoby być. Jak mają błogosławieni".

 Bóg karze nie człowieka, ale grzech.

 Pan przyszedł na świat nie po to, aby ludzie stali się mądrzejsi, lecz aby byli lepsi.

 Każda religia trwa tylko dwa tysiące lat.

 Nie czcij tutaj Chrystusa jedwabnymi szatami, jeżeli nie troszczysz się o Niego na ulicy, gdzie ginie z zimna i głodu. Bóg potrzebuje nie złotych kielichów, ale złotych ludzi.

 Gdyby ciało było nikczemne, Pan Bóg nie przewidziałby dla niego zmartwychwstania.

 Ludziom nie tyle się daje, ile chce się dać, ale tyle, ile się ma w sobie Boga.

 Religia jest jak płonąca lampa w ciemnym pokoju naszych doświadczeń.

 Każdy dobry człowiek jest niebem Bożym.