Dziwne, że się ludzie bojąLudzi ...
Dziwne, że się ludzie bojąLudzi jak Boga i więcej niż Boga.
Bóg w swoim miłosierdziu jest jak deszcz, który pada na każdy dach, na każdą kłosławą łąkę, który łagodzi suszę, tęsknotę każdego serca ludzkiego. Jednak nie każde serce jest jak gleba, która ten deszcz przyjmuje z wdzięcznością, która pozwala mu przemienić się w zboże dające plon.
Bóg jest wszędzie, w każdym człowieku, w każdym stworzeniu. Bóg to więcej niż pojęcie, to doświadczenie, które może zmieniać nasze życie. Z Bogiem jesteśmy nigdy niesamotni, zawsze mający nadzieję.
Jesteśmy podobni do pielgrzymów, których nie męczy wędrówka przez pustynię, ponieważ ich serca zamieszkały już w Świętym Mieście.
Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami.
Twój Bóg wisi jak owoc na drzewiezachwala chciwość i smak pięknaod niedawna siedzi z ewangeliąw twym portfelu na czekach PKO jak cesarz
Jak można kochać Boga, który jest niewidzialny,
nie kochając człowieka, który jest obok nas.
A słońce Prawdy wschodu nie zna i zachodu.
Bo drogi ludzkie - przed oczyma Pana, On widzi wszystkie ich ścieżki.
Jak poważnie traktujesz grzech, tak samo poważnie traktujesz Boga.
Mieszkaniem człowieka jest Bóg.