W mojej głowie odzywa
się stare porzekadło: z czego śmieje się Bóg? Odpowiedź:
z ludzkich planów.

 Proś Boga o błogosławieństwo dla twojej pracy, ale nie żądaj, aby ją także wykonał.

 Zdrajcy nie służą ani Bogu, ani ludziom.

 Należy dawać to, co jakoś kosztuje, wymaga poświęcenia, pozbawia czegoś, co się lubi - aby dar miał wartość przed Bogiem.

 Boża mądrość i ludzka głupota rządzą wspólnie światem.

 Sukces nie jest żadnym z imion Bożych.

 Bóg nie patrzy na to, co dajemy, ale na to, co zostawiamy dla siebie.

 I teraz patrzę na Ciebie, a Ty pytasz, czy nadal mnie obchodzisz, jakbym mógł przestać Cię kochać. Jakbym mógł zrezygnować z tego, co czyni mnie silniejszym niż kiedykolwiek. Nigdy nie odważyłem się dać z siebie dużo innej osobie (...) ale odkąd się poznaliśmy, cały należę do Ciebie. I będę należał jeśli mnie zechcesz.

 Najsilniejszy jest zawsze ten, kto umie złożyć dłonie do modlitwy.

 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla!