Nie wystarcza codziennie poddawać się ...

 Chrześcijanin powinien iść tam, gdzie nie ma żadnego światła, aby samemu świecić.

 Tam, gdzie panuje rozdwojenie i gniew, tam Bóg nie mieszka.

 Bóg stworzył człowieka na własne podobieństwo, a człowiek odpłacił mu się za to sowicie.

 Bóg zaprzęga do swego pługa również złe siły i nimi orze swoją rolę.

 Nawet gdybyśmy Boga pojąć nie byli, zawsze go umiemy wyobrażać, i na tym polega nasza marna, ale wielka zdolność, że Boga umiemy kochać, choć go pojmować nie umiemy.

 Bóg cierpliwy jest, nie chce zagłady grzesznika, lecz aby się nawrócił i żył. Nie zorza duszę, nie przynagla, nie narzuca. Oczekuje. Zwraca się do wolności człowieka. Cierpliwie czeka. Pełen miłości. Nie zmęczony miłością.

 Życie podobne jest do drogi pełnej zakrętów.Widzimy tylko odcinek do kolejnego zakrętu.Ale wiemy, że Bóg ogarnia wzrokiem całci drogę.

 Tam gdzie przechodzą święci, przechodzi z nimi Bóg.

 Dlaczegoś potworzył ludzi?
Bóg odparł: Nie chciałem być sam.

 Pokora jest nie tylko warunkiem autentyczności i prawdziwości wszystkich cnót, lecz także warunkiem przemienienia w Chrystusie. Ale ma ona w sobie samej wysoką wartość, nadaje człowiekowi szczególne piękno.