Kiedy Bóg wypędził z raju ...
Kiedy Bóg wypędził z raju Adama i Ewę, ofiarował im na pocieszenie modę,
Bóg nie jest przedmiotem, który można by zrozumieć, jest doświadczeniem, które trzeba przeszczepić w sobie. Zrozumienie jest jedynie powierzchowne; doświadczenie jest jedynym głębokim. Powierzchowność nie pociąga za sobą prawdziwej transformacji człowieka. To tylko doświadczenie może go przekształcić.
Gdy jesteś szczęśliwy, patrzy na ciebie Bóg.
Bóg jest jedynym istnieniem, które, zanim stało się faktem, było możliwością, a stąd istotą Boga nie jest bycie, lecz stawanie się. Bóg jest nie tyle tym, czym jest, ale tym, czym się staje.
Prawdziwa wiedza zakonników polega na tym, że wiedzą, co znaczy kochać Jezusa Chrystusa, nosić Jego krzyż, Jemu się podobać.
Jeżeli kto ma dar przemawiania, niech to będą jakby słowa Boże.
Bóg nie jest daleko od żadnego z nas: w nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy.
Kto wierzy w Boga, ma lżej: może się przynajmniej przed kimś wyżalić.
Synu, nie prowadź życia żebraczego, lepiej umrzeć niż żebrać.
Człowiek został stworzony dla nieba,
szatan złamał drabinę, która tam prowadziła.
Bóg nie zmusza nas do wiary, ale jakże cierpliwie czeka, aż otworzymy oczy! Spotkanie z Nim to nie kwestia dowodów, lecz miłości, której nauczyli nas ci, co nas wychowali.