Szczęście i nieszczęście; dwa pojęcia ...

 Kto poznaje siebie, poznaje Boga.

 Czy z oka Opatrzności spadła kiedyś ludzka łza!

 To jest okropne: nie wierzę w Boga, a jednak żyję i myślę tak, jakbym w Niego wierzył.

 Bóg w swojej głębi jest tajemnicą. Nie jest rzeczą, którą można posiadać, zrozumieć. Bóg jest osobą, można z Nim wejść w osobistą relację miłości.

 I świat ten cały był giełdą bez Boga.

 Bogu, co boskie, cesarzowi, co cesarskie. A co ludziom?

 Bóg, Honor, Ojczyzna.

 Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.

 Gdy wreszcie życia przyjdzie kres,w ręce oddając duszę Bogu,drogę włodarstwa Twego zmierz,krzyżem zapukaj w niebios progu!

 Chrystus obrał tak bardzo ostatnie miejsce, że nikt nie mógł Mu go odebrać.