Nesciat sinistra tua quid faciat ...

 Wypraszamy u Boga to, co nam się podoba, a otrzymujemy od Niego to, co jest dla nas konieczne.

 Kto obłudnie wobec Pana postępuje, jest jak okręt w czasie burzy.

 Bóg stworzył człowieka na własne podobieństwo, a człowiek odpłacił mu się za to sowicie.

 Nie ma świętości bez dotknięcia przez Boga. Nie ma jednak świętości i bez uciszenia własnych rąk, własnego mózgowia.

 Ponieważ Bóg kocha biednych, miłuje również wszystkich ludzi, którzy kochają biednych.

 Nieszczęsny, kto się tak od Chrystusa odwrócił, że już nie może być dostrzeżony. Bo chociaż by i z daleka iść za Zbawcą - to też coś znaczy.

 Kto wita serdecznie bliźniego, wita jakby samego Boga.

 Bóg nigdy nie zaprasza nas do doświadczeń, których nie możemy znieść. On nigdy nie prowadzi nas tam, gdzie nie idzie z nami. On nigdy nie zostawia nas samych i nigdy nie pozwala nam być samym źródłem naszej siły.

 Proś Boga o błogosławieństwo dla twojej pracy, ale nie żądaj, aby ją także wykonał.

 Służenie Bogu w ludziach jest największym szczęściem, wybraniem i radością.