Chrystus nie przyszedł, aby znieść ...

 Bóg jest jak tęcza: pojawia się, gdy najmniej się go spodziewasz, przynosząc ulgę i pocieszenie po sztormach w naszym życiu. Dzieli z nami swoje piękno, ale zawsze pozostaje nieco poza naszym zasięgiem.

 Jezus będzie konał aż do skończenia świata, nie wolno wam spać przez ten czas.

 Bóg jest straszliwie wielki, a więc nie należy go oglądać, lecz tylko w niego wierzyć. On nie jest tym, co widzimy, lecz tym, co czujemy. On jest w głębi serca, a nie w rozumie.

 Kto nie zgina kolan przed Bogiem, zegnie je przed śmiesznymi bożkami.

 A przecież niemożliwy jest całkowity brak wiary.
Jak na przykład można nie wierzyć w siebie?

 Umierać to być pieprzonym przez Boga. Będzie rozkosznie.

 Czym staje się diabeł, kiedy przestaje wierzyć w Boga?

 Kwiaty są zaniepokojone, bóg kwiatów płacze,
wiatry niebios się niepokoją, demon nieba się śmieje.

 Zaropiałe oczy Boga będą uzdrowione.

 Bóg może być znany tylko przez cierpienie, które On sam doświadczył dla nas. Cierpienie jest fundamentem wiedzy o Bogu.