Już to w tej gorzałce ...

 Człowiek planuje, Bóg wymazuje.

 Bóg nie jest daleko od żadnego z nas, bo 'w Nim żyjemy, poruszamy się i istniejemy' jak powiedzieli niektórzy z waszych poetów: 'bo jesteśmy Jego potomstwem'.

 Bóg jest bliżej nas, niż my siebie samych.

 Kiedy przyjmuje się śmierć w duchu wiary i kiedy całe nasze życie jest nastawione na dawanie siebie, tak iż w końcu z radością i dobrowolnie składamy je w dłonie Boga - wówczas śmierć przeistacza się w spełnienie życia.

 Cokolwiek prowadzi nas do Boga, jest dla nas dobrą drogą. Nawet cierpienie. Jeśli cierpienie prowadzi do Boga, to jest dobrą drogą. Jeśli jednak cierpienie prowadzi do samotności, do rozpaczy i gniewu, i odwracamy się od Boga, to jest zła droga.

 Bóg nie jest człowiekiem, żeby miał kłamać, ani synem człowieka, żeby miał żałować. Czyż On coś mówi, a potem tego nie spełnia? Albo coś obiecuje, a nie wypełnia?

 Nawet najtrudniejsze momenty w naszym życiu mają sens, jeśli patrzymy na nie w blasku Boga. On zawsze jest obok nas, dając siłę do walki i rozumienie rzeczywistości, do której czasami mamy trudności przyznać się

 Bóg jest miłością i daje się pojąć tylko w miłości. Do spotkania z Nim prowadzi droga miłości, zarówno tej miłowanej, jak i tej doznanej.

 Jako katolik dziękuję Bogu za heretyków.Herezja to tylko inne określenie wolności myśli.

 Bojaźń Pańska początkiem mądrości, wspaniała zaplata dla tych, co według niej postępują.