Bóg mówi do nas językiem cierpienia. Kiedy innej mowy nie ...

 Bóg nie jest dużo bardziej niż my, ale jest więcej, nie jest wyżej, ale głębiej. Jest naszym domem, z którego zostaliśmy wygnani i do którego tęsknimy.

 Czy jestem wierzący? Bóg jeden raczy wiedzieć.

 Bóg jest miłością, więc być pełnym miłości, to być jak Bóg, na ile to jest możliwe dla człowieka. Miłość jest więc tym co najważniejsze, ona jest istotą, sednem człowieczeństwa i jego przeznaczeniem.

 Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga.

 Jeżeli Bóg da cierpienie, trzeba ufać, że nie odmówi też sil do jego dobrego zniesienia.

 Bóg powołuje nas do życia, prowadzi przez różnorodne krajobrazy naszej egzystencji, nie opuszcza w trudnościach, daje siły, kiedy jesteśmy słabi, pełen jest miłości i litości dla swoich dzieci, chcąc im dać pełnię radości i szczęścia.

 Nigdy nie uda Ci się Boga poznać jeżeli na Nim nie skoncentrujesz swojego umysłu, serca i ducha. Wiara i miłość są jedynym mostem łączącym nas z Bogiem.

 Bóg nie jest daleko od każdego z nas. W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak powiedzieli także niektórzy z waszych poetów: 'Jesteśmy bowiem z Jego rodzaju'.

 Mową Boga, którą człowiek najłatwiej pojmuje, jest cierpienie.

 Wszystko można znieść, gdy się wierzy, że Bóg nas nie opuszcza, a nadzieja, że zawsze przychodzi świt po ciemnej nocy, jest najcenniejszym darem duszy.