Życie podobne jest do drogi pełnej zakrętów.Widzimy tylko odcinek do kolejnego zakrętu.Ale wiemy, że Bóg ogarnia wzrokiem całci drogę.

 Strach kreuje bogów.

 Ten zaś kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.

 Nie chciałbym wierzyć w takiego Boga, którego mógłbym zrozumieć.

 Nawet Chrystusowi nie udało się zadowolić wszystkich. Nie bierzmy sobie zbytnio do serca, jeśli się to nam nie udaje.

 Modlitwą jest przede wszystkim nie to, co widać i słychać, ale to, co dzieje się w głębi duszy.

 Ludzkie pragnienie jest owocem pragnienia Bożego.

 Droga do Boga to odpowiedzialność za bliźniego.

 Pustynia, tak w sensie dosłownym jak i przenośnym pozostawia człowiekowi wybór tylko między dwoma absolutami: Bogiem i Jego przeciwnikiem.

 Można być kimś bliskim Bogu także i wtedy, gdy nie posiada się kompletu cnót jednakowo marmurowych.