Już przed wszystkimi wiekami Bóg wybrał dla nas wszystko, nawet krawaty.

 Nadzieją też można żyć. U progu życia i śmierci nie ma katolika, ateisty, agnostyka – jest człowiek i jego los.

 Bóg daje chleb temu, kto nie ma zębów.

 Nie płacz w liście, nie pisz że los ciebie kopnął, nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia, kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno.

 Nie można przyzwyczaić się do Pana Boga. Trzeba schować kalkulator i dać się zaskoczyć. Jasne, to wymaga odwagi, ale – zapewniam – warto.

 A kto się Boga boi, ten się nic nie boi.

 Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.

 Wstrętne dla Pana są usta kłamliwe,
lecz w prawdomównych ma upodobanie.

 Jak można kochać Boga, który jest niewidzialny,
nie kochając człowieka, który jest obok nas.

 Zły Bóg, dał mi wszystko, czego nie cierpię.