
Przyjaciele Pana Boga wszędzie się rozpoznają
Przyjaciele Pana Boga wszędzie się rozpoznają
Bóg nie jest człowiekiem, żeby miał kłamać, ani synem człowieka, żeby miał żałować. Czyż On, mówiąc, nie spełni? Albo zapowiadając, nie wypełni?
Jakże piękne są oblicza zrozumienia Boga, którego miłość została opuszczona a mimo to kocha, którego miłość zostaje odrzucona, a mimo to daje, który jest zapomniany, lecz nie zapomina, który jest zdradzony, ale mimo to jest wierny.
Nie potrafimy zrozumieć pełni Boga, bo jest on tajemnicą niewyobrażalną, przekraczającą nasze człowiecze pojmowanie. Jesteśmy jednak stworzeni przez Niego, by Go szukać i nieustannie dążyć do zbliżenia z Nim.
Istnieje coś jak gdyby wcielenie Boga
w świat, a piękno jest Jego znakiem.
Słowo Boże i modlitwa chrześcijan utrzymują świat.
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
Bóg i diabeł są u władzy; są nie tylko ideą, ale też egzystencją. Bóg jest cel, a diabeł jest drogą.
Chrześcijanie wymyślili diabła, by ukryć, że sami są jak diabeł!
My, chrześcijanie, jesteśmy być może jedyną biblią, którą świat jeszcze czyta.
Lapides clamabuntkamienie wołać będą.