
A kto się Boga boi, ten się nic nie boi.
A kto się Boga boi, ten się nic nie boi.
Gdy mówię „Bóg”, nie mam na myśli jakiejś opcji teologicznej, lecz tę najgłębszą tajemnicę, którą człowiek nosi w sercu. Wszystko, co czyni z nas prawdziwie ludźmi, pochodzi stamtąd, z tego boskiego „magna mysterium”, które nieustannie nas przyciąga i ogarnia.
Kiedy modlisz się – mówisz do Boga.
Kiedy Bóg mówi do ciebie – cierpisz na schizofrenię.
Ona była poślubiona Bogu. Któryż człowiek mógł z nim rywalizować.
Bóg jest miłością wieczną i bezgraniczną, której nie jesteśmy w stanie pojąć, ale możemy doświadczyć poprzez naszą własną miłość i życzliwość względem innych.
Bóg to nie uberzenie. Bóg to miłość, współczucie. Bóg jest mocą o której człowiek może tylko marzyć. Bóg daje nam siłę, by przetrwać najcięższe próby, Bóg przypomina nam o delikatności kiedy stajemy się zbyt mocni. W swojej dobroci, Bóg uczy nas pokory, w swojej mocy, Bóg uczy nas siły.
Człowiek nigdy nie zrozumie Boga dopóki nie stanie w samym środku świata i nie zacznie patrzeć na własne cierpienie. Dopiero wtedy, kiedy sam doświadcza tych niewytłumaczalnych momentów bólu i cierpienia, zaczyna zrozumieć, kim naprawdę jest Bóg.
Kościół nasz powinien się świecić w nas, a nie w naszych słowach.
Człowiek jest językiem na który trzeba przekładać Boga.
Zawsze pamiętaj, że Bóg nigdy Cię nie opuści. On jest zawsze przy Tobie, nawet wtedy, gdy myślisz, że jesteś sam. Jego miłość jest nieskończona i niezgłębiona.
Historia życia każdego człowieka jest bajką, napisaną ręką Bożą.