Czy nie mogłaby to być religia, która uczyłaby, że Bóg ...

 Ego sum via et veritas, et vitaja jestem drogą, prawdą i życiem.

 Jeżeli kto ma dar przemawiania, niech to będą jakby słowa Boże.

 W każdym człowieku jest przepaść, którą można wypełnić jedynie Bogiem.

 Jeżeli Bóg istnieje w świadomości ludzi, to dokąd uda się po ich samozagładzie?

 My, chrześcijanie, jesteśmy być może jedyną biblią, którą świat jeszcze czyta.

 Bóg nie przemawia do nas przez gwałtowne uderzenia pioruna, lecz przez szept serca. Nie usłyszymy Go, dopóki nie przyjmujemy prawdy, że umiłowanie Boga ponad wszystko i miłość do bliźniego jako nas samych, to w gruncie rzeczy jedno.

 Bóg nie jest daleko od żadnego z nas, bo 'w Nim żyjemy, poruszamy się i istniejemy' jak powiedzieli niektórzy z waszych poetów: 'bo jesteśmy Jego potomstwem'.

 Bóg nie jest matematykiem. Bóg nie jest logikiem. Bóg jest poetą. Bóg mówi do nas w metaforach, przez które mówi do nas prawda o człowieku i prawda o rzeczywistości.

 Kiedy mówię, że wierzę w Boga, nie mówię tego z obowiązku religijnego, ale dlatego, że doznaję głębokiej radości z perspektywy szerszego spojrzenia, które mi daje ta wiara.

 Bóg umożliwia mi dostrzeganie piękna wszechświata, pokazuje mi, że w każdym szczególe tkwi jakaś wyjątkowa esencja. Dzięki Niemu mogę czuć się szczęśliwym i spełnionym, niezależnie od tego, co dzieje się wokół mnie.