Bóg nie jest czymś, co można zrozumieć. To nie jest prawda, która może być utrwalona, zrozumiana, zainskrybowana w mózgu. Bóg to jest coś niewiadomego, co można jedynie odczuwać, ale nie zrozumieć, co można jedynie kochać, ale nie znać.
Bóg nie jest czymkolwiek co jest większe. Bóg jest tym, co jest bardziej intymne. Wierny Bogu, wierny sobie, wierny innym. Trójkąt, który nigdy się nie zmienia.
Będziecie się weselić przed Panem!
Różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkim.
Niech tańcem chwalą Jego imię, Jemu niechaj grają na bębnie i lirze.
Wystarczy uznać religię za prawdziwą, ażeby przestała ona istnieć.
Gdy się modlisz do Boga,
modlitwa nie przepadnie.
Nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za matkę.
Bóg nie jest człowiekiem, żeby miał kłamać, ani synem człowieka, żeby miał żałować. Czyż On coś mówi, a potem tego nie spełnia? Albo coś obiecuje, a nie wypełnia?
Bogu nie zależy na naszym kościele ani na naszych obrzędach. Zależy Mu na naszych sercach. Jeśli nasze serce jest z Nim, reszta nie ma znaczenia.
