Bóg nigdy nie przestaje być, nawet jeśli ludzie przestaną wierzyć. Nasza wiara nie definiuje Jego istnienia, ale definiuje naszą zdolność do zrozumienia Jego Wielkości.
Świętość to dobrowolne i zupełne wybranie Boga w nieustającym akcie miłości i konsekwentne pełnienie Jego woli całym swym życiem, w każdej chwili.
Bóg nie jest daleko od żadnego z nas, albowiem w nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Jesteśmy bowiem i my jego plemieniem.
Jeżeli Bóg da cierpienie, trzeba ufać, że nie odmówi też sil do jego dobrego zniesienia.
Bóg jest pierwszym źródłem radości i nadziei czlowieka.
Nie chodzi o to, żebym ja był doskonały, święty, ale żeby świętość Boża była we mnie.
Chrześcijaństwo bez radości jest chrześcijaństwem bez serca.
Jezus będzie konał aż do skończenia świata, nie wolno wam spać przez ten czas.
Nasza cisza powstaje z poczucia, że jesteśmy całkowicie w ręku Boga.
Zabijajcie ich wszystkich, Bóg rozpozna swoich.
