Zrozumiesz prędzej zawiłość Boga, opadniesz zażenowany, niż zdążysz zrozumieć kroplę rosy na mchu w cieniu jodły.
Droga do poznania Boga prowadzi przez wspólnotę ludzi.
Jesteśmy podobni do pielgrzymów, których nie męczy wędrówka przez pustynię, ponieważ ich serca zamieszkały już w Świętym Mieście.
Bo Ty, Panie, dobry jesteś i pobłażliwy, i wielce łaskawy dla wszystkich, którzy Ciebie wzywają.
Moją rzeczą jest myślenie o Bogu; Bożą sprawą jest myślenie o mnie.
Taka bowiem jest wola Boża, abyście przez dobre uczynki zmusili do milczenia niewiedzę ludzi głupich.
Bóg jest nie tylko autorem, ale także zawsze odbiorcą każdego naszego dobrego uczynku. Czego więcej, to On jedyny w pełni docenia nasze czyny.
Lecz lud zaczął szemrać przeciw Panu narzekając, że jest mu źle.
Któż może odpuszczać grzechy prócz samego Boga?
Odwagi, Kościele, uwzględniaj współczesne realia!
