Czas a ból: Perspektywa Nietzschego

 Ból jest zawsze tym autorem życia, który pisze w najgłębszą część naszego serca. To jest prawda, jakiej nigdy nie da się zapomnieć.

 Ból jest nieodłączną częścią życia ludzkiego. To, jak go postrzegamy i radzimy sobie z nim, definiuje nas. Cierpienie to dodatkowy wybór, którego dokonujemy.

 Cierpienie nie ima się zmęczonego ciała.

 Ból jest nieuchronny, ale cierpienie jest opcją. Możemy wybrać, jak zareagujemy na ból, jak go interpretujemy i co zrobimy z nim. Ból jest częścią ludzkiego doświadczenia, ale to, jak go nosimy, jest naszym wyborem.

 Ból jest tylko tymczasowy. To może trwać minutę, godzinę, dzień lub rok, ale ostatecznie zastąpi go coś innego. Jeśli się poddam, jednak, będzie trwać wiecznie.

 Ból ciała nie jest do końca w ciele, jest raczej w duszy, która odczuwa ciało. Gdyby myśl nie była w stanie zrozumieć, co cierpi, nie cierpielibyśmy absolutnie wszystkiego.

 Ból jest nieunikniony, cierpienie jest opcjonalne. Nie wolno nam pozwolić, by ból, który trafia nam się w życiu, prowadził do cierpienia.

 Cierpienie i ból są niezbędne do przemiany.

 Człowiek cierpi nie z powodu, że rzeczy są skomplikowane. Cierpi, bo oczekuje, że są proste.

 Ból to najbardziej wiarygodny dowód na to, że istniejemy, że jesteśmy połączeni ze światem i że nie jesteśmy sami. Posiada w sobie potencjał odkrywać nowe horyzonty istnienia.