
Jestem jak Upadły Anioł, według, której własnej świadomości postąpił słusznie, ...
Jestem jak Upadły Anioł, według, której własnej świadomości postąpił słusznie, ale według innych nie powinien nic robić-tylko się przyglądać.
Cierpienie jest nieodzowną częścią ludzkiego doświadczenia. Czasem jesteśmy w stanie to zrozumieć, czasem nie. Ale zawsze jest to nieuchronne. Bez niego, nie moglibyśmy prawdziwie docenić radości, szczęśliwości i pokoju, które tak wielu z nas poszukuje.
Cierpienie jest częścią życia. Nie jesteśmy tym, co cierpimy. Jesteśmy tym, czego nauczy nas cierpienie. Jesteśmy tym, co wybierzemy po cierpieniu.
To niesamowite, jak w jednej chwili człowiek może się poczuć samotny.
Cierpimy za siebie, a za innych cierpienie cierpimy dwa razy. Ale żadne cierpienie nie jest na tyle uniwersalne, żeby zmierzyć go innym.
Cierpienie jest koniecznością, można go unikać tylko kosztem całkowitego zatracenia. Nie cierpi tylko ten, kto nie chce niczego zdobyć.
Często traktujemy cierpienie jako coś, od czego musimy uciekać, ale prawdziwa siła tkwi w zrozumieniu, że jest ono częścią naszej drogi. Każde doświadczone cierpienie jest krokiem naprzód na naszej drodze i niepowtarzalną nauką, którą przekazuje nam życie.
Ból powoduje zmiany, ale żaden ból nie zdoła zmienić faktów.
Cierpienie jest kosztem wolności. Człowiek wolny cierpi, gdy nie jest zrozumiany. Cierpienie to oznaka samodzielności, dowód na niezależność. Myślący człowiek cierpi, ponieważ nie jest zrozumiany.
Cierpienie ma różne postacie, ale żadna z nich nie jest na tyle silna, aby zniszczyć człowieka, który ma w sobie siłę i odwagę, aby stawić mu czoła.
Cierpienie jest konieczne aż do momentu, kiedy zrozumiesz, że jest zbędne. Wtedy mija, bo jego istotą jest to, co niewłaściwie rozumiesz