Był kiedyś świat, który znaliśmy, ale poszedł naprzód.

 Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami i wszystkim, co robię, by te chwile sprawiły, że czuję się żywy. Chwile, które przekraczają granice. Nie chcę osiągnąć pięknego końca. Chcę piękna bez końca.

 Wysłuchajcie, jeśli mogę was poprowadzić przez świat. Wszyscy jesteśmy pasożytami czasu, wszytko od nas spada, rodząc strach i nadzieję. I trzeba też powiedzieć bardzo dokładnie, że niewielu z nas potrafi wykorzystać to co otrzymał.

 To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.

 Czas jest najwspanialszym przekleństwem. To, co nim zyskujemy, jest zapłatą za to, co tracimy. Czas zawsze mówi prawdę.

 Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Można żyć bogato mając niewiele pieniędzy, ale nie da się żyć pełnią życia nie mając czasu.

 Czas to bezcenny skarbiec naszego doświadczenia, zasobów, darów i talentów. To nieoceniona siła, która może zmienić nasze życie, jeśli tylko nauczymy się ją szanować i wykorzystać. Czasu nie można zwielokrotnić, ale z pewnością możemy powiększyć jego wartość, wybierając mądrze to, co robimy z każdą chwilą.

 Nie marnuj czasu, bo to szpitalna pościel, na której się do końca będziesz kłaść. Pamiętaj, że kiedy umierasz, nie możesz zabrać ze sobą żadnej z gromadzonych przez całe życie minut.

 Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.

 Czas jest pewnego rodzaju rzeką, której nie możemy przekroczyć. Zanosi wszystko, co tworzymy, tworzy mury, które niszczą nasze marzenia i oddziela ludzi, z którymi bylibyśmy chcieli zostać na zawsze. Czas to niewidzialny władca, zawsze nieubłagany.

 Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.